Suwerenność żywnościowa to prawo społeczeństw i społeczności do żywności zdrowej, kulturowo odpowiedniej, wyprodukowanej lokalnie, w sposób społecznie sprawiedliwy i ekologicznie odpowiedzialny. To również prawo ludzi do decydowania o metodach i formach wytwarzania żywności (rolnictwo, hodowla, rybołówstwo, zbieractwo), a także jej dystrybucji. W tym kontekście, agroekologia oznacza przede wszystkim budowanie systemów rolniczych w oparciu o naturalnie istniejące ekosystemy (rozumienie i szanowanie procesów w nich zachodzących), z poszanowaniem dla zasobów i w oparciu o tradycyjną wiedzę i praktyki przekazywane pokoleniowo oraz metodą “farmer to farmer”. Termin “suwerenność żywnościowa” został wprowadzony w 1996 roku przez La Via Campesina, międzynarodowy ruch zrzeszający 200 milionów oddolnych organizacji chłopów i rolników na całym świecie. Ekwador, Mali, Wenezuela, Boliwia, Nepal, Senegal, Egipt wpisały prawo do suwerenności żywnościowej do konstytucji.
Edukacja na rzecz rozwoju agroekologii i permakultury w Polsce